maandag 15 februari 2016

Review: Orson Hentschel - Feed The Tape (Denovali Records, 2016) (Avant-Garde)

Orson Hentschel is een Duitse producer en componist uit Düsseldorf, die op jonge leeftijd klassieke piano leerde spelen.
Tegenwoordig componeert hij hoofdzakelijk elektronische, experimentele en film muziek en is sterk beïnvloed door de minimale muziek van Steve Reich, wat in zijn composities terug te vinden is.
Ondanks het feit, dat Hentschel een klassieke muziek opleiding deed, is dat niet in zijn werk het geval, want zijn technieken zijn verre van traditioneel en hij gebruikt voorbeelden van muziek, die in allerlei muziek voorkomt, waarbij hij samples haalt uit: soundtracks, internet, film audio tracks, muziek albums en geluid bibliotheken, die hij tot een nieuw geheel maakt, maar ook gebruikt hij zang uit de late middeleeuwen.
Hentschel ziet zichzelf daarom niet als componist, maar als multimedia artiest en zijn optredens zijn gebaseerd op een samenwerking van muziek, licht, mist en visuele effecten, waarbij hij live bijgestaan wordt door drummer Lukas Baumgart.
Zijn debuut album "Feed The Tape", waarop 8 nummers staan, verschijnt 26 februari 2016 via het Denovali Records label als digipack CD en op vinyl als 2LP.

Het eerste nummer van het album heet "16 MM", dat start met een eentonig ritmisch geluid van een machine, die in een hoog tempo draait, waar zware tonen aan toegevoegd worden en vervolgens ook allerlei andere geluiden, zodat er een spannend geheel ontstaat, waarna het tempo omlaag gaat en het ritme verandert en het nummer iets psychedelisch krijgt, om verder in het nummer weer terug te keren naar het machinale.
Daarna volgt "Harmonica" en daarin krijg ik een traag zwaar stuk muziek voorgeschoteld, dat langzaam sneller wordt en een licht hypnotiserend ritme bevat, dat hij van diverse subtiele tempowisselingen voorziet en uitmondt in een naar krautrock neigend nummer.
Dan hoor ik het titel nummer "Feed The Tape" en hierin laat Orson me genieten van een aanstekelijk licht hypnotiserend krautrock nummer, waarin enkele keren een onderbreking zit, waardoor het tempo en ritme even veranderen.
Het volgende nummer heet "Slow Moving" en dat begint erg rustig, maar na enkele minuten verandert dat en laat Orson me een lekker in het gehoor klinkend swingend nummer horen, dat na korte tijd weer terug komt bij het begin tempo, waarna de procedure zich herhaalt en "Noise Of The Light" volgt en hierin laat hij me genieten van een zwaar, soms vrij heftig, licht hypnotiserend stuk muziek, daarmee beelden bij me oproepend van een apocalyptische wereld.
In "Shirari" krijg ik een hypnotiserend terug kerend ritme te horen, waar door heen flarden muziek worden gespeeld en in "Florence" hoor ik Orson een schitterend nummer ten gehore brengen, waar hemelse vrouwen zang in zit, die me aan opera doet denken, slechts even onderbroken door progressieve hypnotiserende drum klanken, om met hemelse zang te eindigen.
Het laatste nummer "What's Going On" start met repeterende drum klanken, die tot het einde van het nummer aanhouden en daar tussendoor krijg ik diverse  andere instrumenten te horen (luister naar dit nummer via de soundcloud link onder de recensie).

Het debuut album "Feed The Tape" van Orson Hentschel bevat 8 werkelijk fantastische nummers, die me aan mijn stoel gekluisterd hebben gehouden en ik kan deze schijf dan ook aanbevelen aan een ieder, die van dit genre houdt.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten