maandag 21 november 2016

Review: The Green Pajamas - To The End Of The Sea (Green Monkey Records, 2016) (Pop)

In 1984 namen Jeff Kelly - sologitaar, zang, drums, basgitaar, orgel, percussie, mandoline en Joe Ross - basgitaar, zang, sologitaar, percussie, zither, banjo, snaren drum en doedelzak hun eerste nummers op in het huis van Joe's ouders te West Seattle.
De naam van de band, die eerst Felix The Cat Explodes was, werd veranderd in The Green Pajamas, genoemd naar een song, die door Jeff geschreven was en bestaat behalve uit Jeff Kelly en Joe Ross uit: Eric Lichter - keyboards, zang en percussie, Laura Weller - zang en sologitaar en Karl Wilhelm - drums.
Vanaf dat moment ging het snel met de band en na hun debuut album "Happy Halloween" uit 1984, die via het Endgame Records label werd uitgebracht, volgden de albums: "Summer Of Lust" (1984), "Book Of Hours"(1986), "November"(1988) en "Ghosts Of Love"(1990) elkaar met de regelmaat van de klok op en werden via Green Monkey Records uitgebracht.
Na een stilte van 7 jaar verschenen hun volgende 2 albums "Strung Behind The Sun" en "All Clues Lead To Meagan's Bed" bij het Camera Obscura label, waarna het Woronzow label het stokje over nam en "Seven Fathoms Down And Falling" (1999) en "This Is Where We Disappear" (2001) uitbracht en vervolgens verschenen "Lust Never Sleeps" (2002, Endgame Records) en "Northern Gothic" (2002, Camera Obscura).
Daarna werden hun albums "Ten White Stones" (2004), "21st Century Séance" (2005), "The Night Races Into Anna" (2006), "Box Of Secrets: Northern Gothic Season 2" (2007) en "Poison In The Russian Room" (2009) door het Hidden Agenda Records label uitgebracht, terwijl het St. Brigid Records label in 2007 het album "If You Knew What I Dreamed..." op de markt bracht.
De laatste jaren verschijnen de albums weer via het Green Monkey Records label, waarvan "Green Pajama Country!" uit 2011 de eerste was, waarna "Summer Of Lust" (2012, her uitgave) "Death By Misadventure" (2012) volgden.
Ook hun nieuwe album "To The End Of The Sea" uit 2016 is door Green Monkey Records uitgebracht en daarop bestaat de band uit: Jeff Kelly - zang, piano, sologitaar, mellotron, synthesizer en percussie, Laura Weller - zang, piano, mellotron en dwarsfluit, Scott Vanderpool - drums, Natalie Gray - viool, Vito Inman - trompet Elise Hirschi - zang (2 nummers) en Phil Hirschi - cello en zang (1 nummer).

Het album, dat 18 nummers bevat, start met "Will The Ships Go Down", waarin ik een lekker in het gehoor klinkende, vrij rustige, licht psychedelische pop song te horen krijg, waarbij de zang vervormd is en invloeden van progressieve rock hoorbaar zijn en dit nummer wordt gevolgd door "Si Sigues La Luna" (If You Follow The Moon), een prachtige rustige korte pop song, die nog geen minuut duurt en door Elise gezongen wordt.
Daarna hoor ik "White Lighthouse", eveneens een mooie korte pop song, die een aanstekelijk ritme heeft, waarna "Sea Of Secrets 1" volgt en ik opnieuw een rustige song te horen krijg.
Dan speelt de band "All Of The Starry Sky", een uitstekende rustige pop song, die ingetogen zang laat horen en gevolgd wordt door "Who Is The Girl", een korte aanstekelijke pop song, die me aanzet tot meedeinen.
In "Madness To Burn" krijg ik ook nu weer een korte pop song voorgezet en hierin is de invloed van The Beatles goed hoorbaar, waarna ik "When Juliet Smiles" volgt en ik een schitterende pop song hoor, die in een gemiddeld tempo gespeeld wordt.
Vervolgens speelt The Green Pajamas "A Mouth Full Of Honey", een fantastische korte psychedelische pop song, die gevolgd wordt door "Sea Of Secrets 2", een prima rustige folk song met psychedelische invloeden.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)
Met "Ten Million Light Years Away" laat de band me genieten van een geweldige swingende psychedelische pop song en ook daar zitten Beatles invloeden in en in "Anyone But Me" krijg ik weer zo'n prachtige rustige licht psychedelische pop song voorgeschoteld en in "Got To Go Away" laat de band me genieten van een korte opgewekte pop song, waarin de cello een belangrijke rol speelt.
"Big Black Storm" is een vrij zwaar klinkende mooie pop song en "[Dusk]" een klassiek aandoend instrumentaal nummer, dat gevolgd wordt door "Why Did I Think I Could", een schitterende song, die rustig en ingetogen begint, maar tegen het einde heftiger wordt.
Verder zet de band me "Over Here" voor, waarin ik een uitstekende aanstekelijke pop song hoor en in "Hasta Al Fin De La Mar" (To The End Of The Sea), dat een licht Spaans ritme bevat en aan zet tot dansen, laat Elise haar zang kunsten nogmaals horen en krijg ik een heerlijke pop song voorgezet.

"To The End Of The Sea" van The Green Pajamas bevat 18 uitstekende nummers, die het horen meer dan waard zijn en ik kan iedere liefhebber van de betere pop dan ook aanraden, dit album eens te gaan beluisteren.

* De muziek van deze band/artiest is ook regelmatig te beluisteren op maandagavond tussen 20.00 en 22.00 uur (Europese tijd) in het radio programma Carry's Music Machine via www.osuradio.nl




Geen opmerkingen:

Een reactie posten